+48 791 122 442
Rodzina sp. z (nie) o.o. – wykładowcy
dr Jarosław Jastrzębski
Moja kariera naukowo-dydaktyczna od początku związana jest z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, na którym to najpierw w 1999 roku uzyskałem stopień Magistra Psychologii, a następnie w roku 2008 stopień Doktora Nauk Humanistycznych w zakresie Psychologii. Dziś, jako Adiunkt w Katedrze Psychologii Ogólnej Instytutu Psychologii, prowadzę tam zajęcia z Biologicznych Podstaw Zachowania (od 2008 roku). W międzyczasie jednak zdobywałem doświadczenie i współpracowałem z wieloma innymi instytucjami.
Jeszcze w czasie studiów (lata 1997-2001) podjąłem współpracę z Odziałem Dziennym I Kliniki Instytutu Psychiatrii i Neurologii przy ul. Grottgera w Warszawie oraz Stowarzyszeniem Rodzin Osób z Problemami Zdrowia Psychicznego „Integracja”, dzięki której miałem okazję dowiedzieć się wiele na temat psychologicznych mechanizmów funkcjonowania rodzin osób z zaburzeniami zdrowia psychicznego. Później (lata 2000-2002), prowadząc zajęcia dydaktyczne z Psychologii Klinicznej na Wydziale Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego, bardzo często odwoływałem się do zgromadzonego wówczas doświadczenia, pragnąc zwrócić uwagę studentów na niebagatelne znaczenie relacji w rodzinie jako czynników wyznaczających poziom jakości życia i zdrowia psychicznego. Mniej więcej w tym samym czasie rozpocząłem pracę nad rozprawą doktorską, której głównym celem było ustalenie roli, jak pełni samoakceptacja i wiedza o sobie w wyborze partnera życiowego. Przeglądając wówczas dziesiątki artykułów naukowych na ten temat bardzo szybko przekonałem się, że tak zwany „klimat” panujący w rodzinie pochodzenia przekłada się na sposób budowania relacji w naszych własnych małżeństwach i rodzinach, to jest na jakość relacji między nami a naszymi partnerami życiowymi, i między nami a naszymi dziećmi.
Ważnym punktem w mojej karierze naukowo-dydaktycznej była współpraca z Wydziałem Psychologii Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzanie, gdzie prowadziłem ćwiczenia z Psychologii małżeństwa i rodziny (lata2005-2009). Dzięki otwartym (i często burzliwym) dyskusjom ze studentami uzmysłowiłem sobie, jak niski jest poziom społecznej świadomość, na temat znaczenia rodziny dla psychologicznego rozwoju jednostki.
Ostatecznie moje zainteresowania naukowe skoncentrowały się na psychologii ewolucyjnej oraz psychologii egzystencjalnej. Zarówno jedna, jak i druga odsłaniają w moim przekonaniu najistotniejsze aspekty ludzkiego zachowania i życia. Dzięki psychologii ewolucyjnej dowiadujemy się wiele na temat genetycznie zdeterminowanej natury ludzkiej, będącej zbiorem mechanizmów psychologicznych przeznaczonych do rozwiązywania problemów z zakresu przetrwania i reprodukcji. Z kolei psychologia egzystencjalna dotyka kwestii ostatecznych takich jak świadomość nieuchronności śmierci czy poszukiwania sensu życia. W obu tych kierunkach prowadzę aktywnie badania naukowe, starając się z jednej strony zgłębić biologiczną naturę miłości i zazdrości seksualnej oraz znaczenie kobiecych i męskich preferencji wyboru partnera seksualnego, z drugiej zaś badam wpływ świadomości nieuchronności śmierci na podejmowane przez nas wybory życiowe, a także na relację między umiejętnością radzenia sobie z tą świadomością a poczuciem koherencji i sensu w życiu. Wśród kilkudziesięciu publikacji poświęconych tej problematyce do najważniejszych można zaliczyć:
- Jastrzębski, J. (2001). Emocjonalne i religijne uwarunkowania lęku przed śmiercią u młodzieży akademickiej, Studia Psychologica, 2, 83 – 120.
- Jastrzębski, J. (2002). Strategie doboru partnera jako przejawy płci psychologicznej: ujęcie ewolucyjne, (w:) A. Grochowska (red.), Wokół psychologii osobowości, s. 161 – 175, Warszawa: UKSW.
- Jastrzębski, J., Ślaski, S. (2007). Śmierć a psychologiczne aspekty funkcjonowania człowieka, W: M. Wojtowicz i W. Kania (red.), Filozofia a śmierć, s. 279-293, Katowice: Wydział Teologiczny UŚ.
- Jastrzębski, J., Ślaski, S. (2008). Lęk przed śmiercią u młodzieży licealnej, W: H. Wrona-Polańska (red.), Zdrowie – Stres – Choroba w wymiarze psychologicznym, s. 339-354, Kraków: Impuls.
- Jastrzębski, J. (2011). Inwentarz Samowiedzy Społecznie Użytecznej ISSU, W: W. Zeidler (red.) Kwestionariusze w psychologii. Postępy, zastosowania, problemy (s.319-366). Warszawa: Wizja Press and IT.
- Jastrzębski, J., Kozera, Ł. (2011). Rodzinne uwarunkowania postaw wobec miłości i funkcjonowania w bliskich związkach u młodych dorosłych, W: S. Ćmiel (red.) Nieprzystosowanie społeczne dzieci i młodzieży (s. 125-145). Józefów: Wydawnictwo WSGE.
- Jastrzębski, J., Ślaski, S. (2011). Death anxiety, Locus of control and Big Five Personality Traits in emerging adulthood in Poland, Psychology and Education An Interdysciplinary Journal, 4 (48). 1-15.
- Marzec, M., Łukasik, A., Jastrzębski, J. (2014). Orientacja socjoseksualna a taktyki utrzymania partnera w związku długotrwałym. Fides et Ratio, 4(20), 196-221.
- Łukasik, A., Marzec, M., Jastrzębski, J. (2015). Prekultura – kultura u zwierząt. Fides et Ratio, 4(24), s.145-156.
- Jastrzębski, J., Baranowska, M. (2015). Rola postaw rodzicielskich w kształtowaniu się poczucia kontroli u dzieci przedszkolnych. Fides et Ratio, 1(25), s. 63-79.
mgr Inga Nowak-Dusza
Magister psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, rekomendowana psychoterapeutka Polskiego Instytutu Psychoterapii Integratywnej i Polskiego Instytutu Ericksonowskiego, od 16 lat pracuje psychoterapeutycznie z rodzinami, parami i pacjentami indywidualnymi. Uczestniczka wielu międzynarodowych konferencji i szkoleń, dotyczących w szczególności leczenia zaburzeń traumatycznych, lękowych i depresyjnych, a także osobowości. Współpracowała z instytucjami państwowymi w zakresie przeprowadzania rekrutacji i szkoleń dotyczących umiejętności psychospołecznych i analitycznych, budowania zespołów; była wykładowcą w szkołach psychoterapii. Współtwórczyni programów pomocy dla żołnierzy powracających z misji zagranicznych, szkoleń dla psychologów z zakresu pomocy osobom zagrożonym samobójstwem. Autorka i prowadząca wielu warsztatów rozwojowych, w tym dla kobiet, tj. „Uwiedźmiona”, „Królestwo? Jest MOJE!”. Pracę poddaje regularnej superwizji i opiera ją o zasady kodeksu etycznego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Prywatnie mężatka i matka 11-letniej córki; twórczyni międzynarodowej grupy Mandala Naturale, kreującej mandale jako metodę relaksacyjną. Stawia na jakość relacji międzyludzkich. Lubi każdy rodzaj pogody, deszcz traktuje jako zachętę do tańca.
mgr Joanna Szpak-Ostachowska
Z wykształcenia jestem polonistką, z zawodu trenerką. Jestem założycielką Mamy w Centrum – przestrzeni dla młodych rodziców. Przez 9 lat pod tym szyldem prowadziłam autorskie grupy wsparciowo-rozwojowe dla młodych mam – Krąg Matek, warsztaty chustowe, psychologiczne, żywieniowe. Jestem certyfikowaną trenerką FamilyLab – organizacji założonej przez Jespera Juula. Podejście do dzieci i rodziców oparte na szacunku i bliskości jest mi najbliższe. Jestem współautorką miejskich przewodników po Warszawie, skierowanych do rodziców – „Maluch w Warszawie” i „Junior w Warszawie” oraz wielu tekstów dotyczących rodziny (m.in. w „Kukbuk Rodzina” czy na portalu „Dzieci są ważne”.)
Prywatnie jestem żoną i mamą dwójki dzieci. Moim hobby jest fotografia. Prowadzę bloga: http://mamawcentrum.blogspot.
mgr Jarosław Gorczyca
Psycholog organizacji i zarządzania, absolwent Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Sopocie. Od ponad 10 lat zajmuje się szkoleniami, coachingiem i mediacjami. Ma bogate doświadczenie zawodowe w sprzedaży i zarządzaniu, co w połączeniu z wiedzą psychologiczną wykorzystuje w czasie prowadzonych szkoleń.
Uczestnik wielu specjalistycznych szkoleń podnoszących kompetencje trenerskie: mediacje rodzinne (Polskie Centrum Mediacji), manager coachem (Greń Communication), prowadzenie training on the job (GBR), osobiste style negocjacyjne (Mercuri International), przeprowadzanie development center (Hewitt), trening interpersonalny i trening asertywności (Intra), rozwój umiejętności konsultacyjnych (House of Skills) oraz wiele innych.
Jest certyfikowanym trenerem coachingu Coaching Clinic® (Corporate CoachU).
mgr Joanna Fejfer-Szpytko
Psycholożka, psychoterapeutka. Swoje kwalifikacje zdobywała w Studium Terapii Rodzin i Szkole Trenerów OPTA. Posiada uprawnienia do pracy metodą wideotreningu komunikacji oraz SAFE® (Secure Attachment Family Education). Od wielu lat związana z Poradnią Stowarzyszenia OPTA i Fundacją Dajemy Dzieciom Siłę (dawniej Fundacja Dzieci Niczyje). Ma doświadczenie w pracy z rodzinami w różnych momentach ich rozwoju. Od wielu lat pracuje z rodzicami w ramach poradnictwa wychowawczego, terapii indywidualnej, rodzinnej. Prowadzi warsztaty edukacyjne i grupy wspierająco-terapeutyczne dla rodziców oraz szkolenia dla profesjonalistów.